zgodny człowiek

См. также в других словарях:

• brat — m IV, DB. a, C. u, Ms. bracie; lm M. bracia, DB. braci, N. braćmi 1. «każdy z synów mających wspólnych rodziców w stosunku do drugiego syna lub córki» Starszy, młodszy brat. Rodzony brat. ∆ Brat przyrodni «syn tego samego ojca i innej matki lub… …   Słownik języka polskiego

• dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

• sprawiedliwy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, sprawiedliwywi, sprawiedliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który postępuje zgodnie z zasadami etycznymi, który jest obiektywny w sądach, szanuje prawa innych : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• honorowy — honorowywi 1. «mający poczucie honoru, godności osobistej» Honorowy człowiek. 2. «zgodny z honorem, nie urażający czyjegoś honoru» Pokój zawarty na honorowych warunkach. ∆ Sąd honorowy «sąd złożony z osób powołanych przez strony lub na mocy… …   Słownik języka polskiego

• klasycznie — 1. «w sposób zgodny z klasycznymi (antycznymi) kanonami piękna; harmonijnie, doskonale» Klasycznie sklepione czoło. Klasycznie zbudowany człowiek. 2. «w sposób reprezentatywny, typowy, najczęściej w znaczeniu dodatnim, czasem ironicznie w… …   Słownik języka polskiego

• logiczny — logicznyni, logicznyniejszy 1. «odnoszący się do logiki dyscypliny filozoficznej» Błąd logiczny. Twierdzenie logiczne. Sprzeczność logiczna. ∆ Kwadrat logiczny «w logice tradycyjnej: schemat graficzny (w kształcie kwadratu), obrazujący stosunki… …   Słownik języka polskiego

• moralny — moralnyni, moralnyniejszy 1. «oparty na zasadach postępowania uznawanych za właściwe w określonych środowiskach i epokach historycznych, zgodny z tymi zasadami, wchodzący w ich zakres, dotyczący tych zasad, postępujący według nich; etyczny»… …   Słownik języka polskiego

• pobożny — pobożnyni, pobożnyniejszy 1. «gorliwie wykonujący praktyki religijne; wierzący w dogmaty religii, stosujący jej zasady w życiu; religijny» Człowiek pobożny. 2. «będący wyrazem, oznaką czyjejś religijności, zgodny z przepisami religijnymi» Pobożne …   Słownik języka polskiego

• porządny — porządnyni, porządnyniejszy 1. «odznaczający się porządkiem, ładem, dobrym urządzeniem, utrzymany w porządku; będący w dobrym stanie, solidnie wykonany; dostatni, należyty, schludny; zgodny z ustalonym porządkiem» Porządne mieszkanie. Porządna… …   Słownik języka polskiego

• prawy — prawywi 1. «znajdujący się po przeciwnej stronie ciała (ludzkiego lub zwierzęcego) w stosunku do tej, gdzie normalnie jest serce; o otoczeniu człowieka: znajdujący się po stronie tej ręki, która (normalnie) jest dalej od serca» Prawa noga, ręka.… …   Słownik języka polskiego

• ustępliwy — ustępliwywi, ustępliwywszy «skory, skłonny do ustępstw, do ustępowania komuś; uległy, zgodny, nieuparty» Ustępliwy człowiek. Ustępliwy wobec kogoś, czegoś. Ktoś jest ustępliwy w drobiazgach. Mieć ustępliwy charakter …   Słownik języka polskiego